Ang pandiwa (berbo o verb) ay mga salitang nagsasaad ng kilos o galaw.
Halimbawa: takbo, lakad, hugas, lipad
1. Tinatawag na nasa panahunang pangnagdaan ng pandiwa (past tense) ang salitang kilos na naganap na o nangyari na. Nakikilala rin ito sa tulong ng mga salitang tumutukoy sa panahon tulad ng: kahapon, kagabi, kanina
Halimbawa:
Tumulong ako kagabi sa nanay ko sa mga gawaing bahay.
Nagdasal ako bago ako kumain.
Ang pangulo ay umalis noong isang lingo.
2. Ang salitang kilos na nagaganap pa lang ay tinatawag na nasa panahunang pangkasalukuyan ng pandiwa (present tense).
Halimbawa:
Nanunuod ako ngayo ng tv.
Iginagalang ko ang aking guro.
Tumatawa ang bata sa atin.
3. Ang salitang kilos na magaganap pa lamang ay tinatawag na nasa panahunang magaganap ng pandiwa (future tense). Nakikilala ito sa tulong ng mga salitang tumutukoy sa panahon tulad ng: bukas, mamaya, sa isang linggo, sa isang taon, at iba pa. Read more...
Halimbawa:
Maglilinis kami ng bahay sa Linggo.
Magluluto kami ng adobo bukas.
Si Juan ay aalis mamayang gabi.
Sunod: Ano mga uri ng Pandiwa? Katawanin at Palipat
Ano mga aspekto ng Pandiwa? (Perpektibo, Pangkasalukuyan, Magaganap)
Exploring cultural heritage offers a robust variety of benefits. When all is said and done, who are you, if you don’t know anything about where you come from, about your origins, your family, your language, your own culture? In certain instances, when others try to assimilate us or when we integrate too much into mainstream society we lose these unique elements. We should be open to learning about these elements of our identity.
Culture can give people a connection to certain social values, beliefs, religions and customs. It allows people to identify with others of similar mind sets and backgrounds. Cultural heritage can provide an automatic sense of unity and belonging within a group and allows us to better understand previous generations and the history of where we come from.
